لیست بهترین آموزش رانندگی و صدور گواهینامه در ستارخان تهران

کمیکال ماده خطرناکی است که این روزها متاسفانه بخاطر مصرف شایع تر و عوارض خطرناک آن بیشتر از گذشته به گوش می خورد.لغت کمیکال (chemical)به معنی ماده شیمیایی و سنتتیک میباشد و واژه ای کلی و عام است.اما به نظر می رسد ماده کمیکال شناخته شده فعلی ، مشتقات ساختگی وکارگاهی از دسته مواد کانابینویید که در گل یا حشیش وجود دارد باشد.بنابراین صرف اینکه گفته شود این ماده گیاهی است یا پایه گیاهی دارد به هیچ وجه به معنی بی خطر بودن آن برای مصرف کننده نیست.نام اصلی این ماد مراسوئیت است که وقتی با «مریم گلی» که نوعی گیاه است پخته شود کمیکال به‌دست آمد.همچنین این ماده مخدر از خانواده AM بوده که شواهد نشان می‌دهد توسط یک دختر از رژیم صهیونسیتی وارد ایران شد.

کاراته نوعی ورزش رزمی بدون اسلحه هست. فردی که این هنر رو می‌دونه، می‌تونه بدون استفاده از اسلحه، با وارد کردن ضربه توسط دست یا پا دشمن رو شکست بده. کاراته واژه‌ای ژاپنی به معنی دست خالی هست. در این ورزش، قدرت بدن به نقطه‌ای که ضربه توسط اون وارد می‌شه، انتقال پیدا می‌کنه. کاراته کار بوسیله دست‌ها، ساعد، پاشنه پا، زانو و آرنج خود ضربه می‌زنه.

ترک شیشه با مواد مخدر دیگر بسیار تفاوت دارد چراکه ترک اعتیاد به شیشه به دلیل وابستگی بالای فرد به آن، باید حتما با مشاوره و تحت نظر یک درمانگر متخصص صورت گیرد. شیشه یکی از مواد محرکی است که در میان افراد رواج بسیاری پیدا کرده است و با عوارض جسمی و روانی مختلفی نیز همراه است. بعد از مصرف شیشه افراد معمولا سطح انرژیشان بسیار بالا رفته و توهم شدید دارند. مصرف کنندگان شیشه در دفعات اولیه معمولا تا 72 ساعت نمی‌خوابند. بعد از تمام شدن نئشگی این ماده مصرف کننده، طوری احساس خستگی دارند که ممکن است حدود دو شبانه روز به‌طور پیوسته خواب باشند و پس‌از بیداری سردردهای شدید، بی‌قراری، لرزش و حرکات غیرعادی در دست و سر خواهند داشت.

اعتیاد به مواد مخدر و محرک، کم بلایی نیست؛ اما آن چه این بلا را بیشتر و فاجعه بارتر می کند، برخورد اشتباه خانواده و اطرافیان با فرد معتاد است؛ برخوردهایی که موجب می شود خشونت پنهان در این افراد بیش از پیش بروز و ظهور داشته باشد.
افزایش مصرف مواد مخدر و شیوع آن در بین جوانان از یک سو و ارتباط داشتن برخی خشونت ها و جنایات به عوارض مصرف این مواد از سوی دیگر زنگ خطر بزرگی را به صدا در می آورد که می بایست نهادهای کوچکتر فرهنگی اجتماعی آموزشی مثل خانواده و مدرسه علاوه بر امید داشتن به برنامه ریزی های کلان در مورد کنترل شیوع مواد مخدر و اقدامات بزرگ فرهنگی، خودشان برای پیشگیری از عوارض گسترده اعتیاد کمر همت ببندند.